Logopeda Wrocław

Czym zajmuje się logopeda? Poznaj 5 najpopularniejszych zaburzeń mowy, z którymi może pomóc ten specjalista.

Zaburzenia mowy – ujawniające się najczęściej jeszcze w dzieciństwie – mogą poważnie utrudniać porozumiewanie się z otoczeniem oraz być przyczyną kompleksów. Dlatego właśnie tak istotne jest jak najszybsze rozwiązanie lub załagodzenie problemów z poprawnym wypowiadaniem słów i głosek. Ekspertem, który zajmuje się leczeniem takich zaburzeń, jest logopeda. We Wrocławiu, Warszawie i innych miastach Polski można znaleźć wiele gabinetów logopedycznych. Sprawdź, z jakimi zaburzeniami można się do nich zgłosić.

Zróżnicowanie zaburzeń mowy, z jakimi zmagają się młodsi i starsi pacjenci, jest bardzo duże. Problemy mogą być niewielkie – związane choćby z niepoprawnym wypowiadaniem jednej z trudniejszych głosek – lub bardzo poważne – to te, które uniemożliwiają swobodną komunikację werbalną. A oto te najbardziej typowe.

Jąkanie

Jest zaburzeniem tempa mowy, a dokładniej – jego spowolnieniem. Osoba jąkająca się może przeciągać poszczególne sylaby lub wielokrotnie je powtarzać. W efekcie pacjent traci kontrolę nad swoją wypowiedzią, a w efekcie doświadcza dużego stresu. Jąkanie może mieć różne przyczyny i być związane m.in. z:

• nadmiernymi skurczami mięśni artykulacyjnych, fonacyjnych i/lub oddechowych,
• urazami psychicznymi, doznaną traumą czy stresem.

Pojawia się na różnym etapie rozwoju mowy – zarówno w dzieciństwie, jak i w życiu dorosłym. Podjęcie szybkiej terapii logopedycznej pozwala znacznie złagodzić, a czasem nawet całkowicie wyeliminować jąkanie, a co za tym idzie – ułatwia pacjentowi płynną komunikację z otoczeniem.

Giełkot

Jest w pewnym sensie przeciwieństwem jąkania. O ile bowiem również wiąże się z zaburzeniem tempa mowy, giełkot oznacza zbyt szybkie i „bełkotliwe” wypowiadanie słów – w taki sposób, że są one niezrozumiałe dla odbiorcy. Problem może mieć podłoże somatyczne, psychiczne lub nawykowe, a celem terapii, jaką prowadzi logopeda, jest spowolnienie wypowiedzi.

Dysglosja (tzw. „seplenienie”)

Osoba sepleniąca w nieprawidłowy sposób wypowiada głoski takie jak: s, z, c, dz, sz, ż, cz, dż, ś, ź, dź. Zaburzenie ma podłoże fizjologiczne. Może być np. wynikiem wady zgryzu, anomalii w budowie języka, warg czy podniebienia. Ćwiczenia z logopedą mają na celu korekcję sposobu wypowiadania problematycznych głosek.

Afazja dziecięca

To zaburzenie, które polega na opóźnieniu lub braku rozwoju mowy u dziecka. Może przyjąć różne postaci:

• ekspresyjną – wówczas, gdy dziecko nie ma problemu z rozumieniem otrzymywanych komunikatów werbalnych, ale nie jest w stanie tworzyć dłuższych wypowiedzi i często zniekształca słowa,
• percepcyjną – kiedy problem dotyczy zarówno formułowania myśli, jak i rozumienia wypowiedzi innych osób.

Dyslalia

Dyslalia jest zaburzeniem związanym z nieprawidłową realizacją poszczególnych głosek. Może dotyczyć jednej głoski albo całej grupy dźwięków. Jego przyczyny mogą leżeć w nieprawidłowej budowie aparatu mowy, zaburzeniach słuchu, a także układu nerwowego. Najpopularniejsze formy dyslalii to:

• rotacyzm, czyli niewłaściwa wymowa r,
• lambdacyzm, czyli nieprawidłowa artykulacja l,
• sygmatyzm – gdy trudność sprawiają głoski: s, z, c, dz, sz, ż, cz, dż, ś, ź, dź.

Logopeda – zanim rozpocznie terapię – rzetelnie diagnozuje typ problemu pacjenta oraz określa jego podłoże. Same wizyty u tego specjalisty wymagają uzupełnienia poprzez samodzielne wykonywanie ćwiczeń. Niemniej jednak, rzetelna praca z logopedą pozwala krok po kroku zlikwidować bariery komunikacyjne i przywraca pewność siebie podczas mówienia.