Syndrom DDA

Syndrom DDA dotyczy dorosłych, którzy wychowywali się w rodzinie alkoholowej. Część z tych osób sama w dorosłości zaczyna pić, część wchodzi w związki z osobami uzależnionymi, a część cierpi na syndrom DDA, który ma znaczący wpływ na życie tej osoby. Terapia w takiej sytuacji jest bardzo zasadna, ma znaczący wpływ na zmiany oraz poprawę jakości życia człowieka.

Problem alkoholizmu w rodzinie, nie jest problemem tylko osoby pijącej. Alkoholizm to choroba całej rodziny. Koszty emocjonalne jakie ponosi rodzina w takiej sytuacji widoczne są przez całe życie, w szczególności objawiają się w życiu społecznym, zawodowym i rodzinnym.

Do objawów syndromu DDA należą:

• nadmierny perfekcjonizm wynikający z silnego poczucia wina,
• brak poczucia bezpieczeństwa,
• brak wiary w to, że wiele w życiu zależy ode mnie,
• chaos emocjonalny,
• brak poczucia własnej wartości,
• ciągłe przekonanie bycia na drugim planie,
• problemy z nawiązywaniem i podtrzymywaniem relacji,
• brak umiejętności wchodzenia w bliskie relacje.

Osoby z syndromem DDA to osoby znajdujące się w schemacie zachowań wypracowanych w dzieciństwie. Z uwagi na ogromny chaos emocjonalny, brak poczucia bezpieczeństwa, kłamstwa, przeinaczanie faktów osoby te inaczej przeżywają wiele sytuacji psychospołecznych, co przekłada się na jakość ich relacji. W dorosłości trudno poczuć się szczęśliwym, usatysfakcjonowanym , często są samotni, odizolowani od świata.

Mówi się o tym, że syndrom DDA jest dobrym podłożem do budowania się nieprawidłowej osobowości lub zaburzeń o charakterze lękowym, depresyjnym, odżywiania. Dlatego warto nie usprawiedliwiać swoich zachowań w żaden sposób a pracować nad ich zmianą.

W sytuacji zauważanie u siebie objawów syndromu DDA warto pomyśleć o terapii. Ma ona pozytywny wpływ na jakość życia pacjenta, pozwala uporać się z przeszłością, zbudować prawidłowy obraz siebie, odseparować i wyodrębnić się od rodziców.