Zaburzenia erekcji

Problem zaburzeń erekcji staje się coraz powszechniejszy wśród mężczyzn. Dotyczy on zarówno starszych, jak i młodszych panów. Jest to zaburzenie niezwykle wstydliwe, o którym wiele osób nie chce mówić na głos. Postanowiłam rozwiać kilka wątpliwości związanych z tym zaburzeniem oraz przybliżyć temat zainteresowanym osobom.

Czym są zaburzenia erekcji?

Według powszechnie przyjętej klasyfikacji ICD10 – brak reakcji genitalnej objawia się trudnością w uzyskaniu bądź utrzymaniu erekcji członka w stopniu wystarczającym do odbycia satysfakcjonującego stosunku seksualnego. Dotyczy on zarówno mężczyzn hetero, jak i homoseksualnych. Wielu pacjentów, przychodząc do gabinetu mylnie określa zaburzenia erekcji, jako impotencję. Zaznaczam tutaj, że już od 1992 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), zmieniła nazwę tego zaburzenia, właśnie na zaburzenia erekcji, Pozwala to precyzyjniej określić problem, ponieważ nie każda osoba mająca problem z zaburzeniami erekcji, jest impotentem. Wiele zależy od przyczyny zaburzenia.

Co może wpływać na pojawienie się zaburzeń erekcji?

Przyczyny zaburzeń erekcji są bardzo zróżnicowane. Istnieje kilka kryteriów, na podstawie których możemy sklasyfikować zaburzenia wzwodu.

Jednym z nich jest tzw. kryterium przyczynowe – czyli związane z tym, jaka jest etiologia trudności w uzyskaniu lub utrzymaniu wzwodu. Przyczyny dzielimy na organiczne – choroby lub uszkodzenia somatyczne, przyjmowane leki lub używki, przyczyny psychogenne – różnego rodzaju stresy, przepracowanie, trudności w relacji lub przyczyny mieszane, które zawierają w sobie obydwie wyżej opisane grupy.

Kolejnym kryterium jest początek wystąpienia zaburzeń – czy trudności występują całe życie, czy są nabyte.

Ostatnie kryterium określa, czy zaburzenia erekcji są zawsze – we wszystkich intymnych sytuacjach, czy też jedynie w określonych okolicznościach, nie ze wszystkimi partnerkami/partnerami, oraz nie podczas masturbacji.

Zaburzenia erekcji mogą mieć nasilenie łagodne, umiarkowane lub głębokie.

Zaburzenia erekcji częściej mogą występować u osób mających choroby układu krwionośnego lub schorzenia urologiczne, choroby endokrynologiczne oraz przyjmujących różnego rodzaju używki, takie jak alkohol, papierosy czy narkotyki. Ponadto potęgować może je depresja oraz zaburzenia lękowe. Dodatkowo negatywny wpływ na wzwód może mieć prowadzony tryb życia. Osoby, które za dużo pracują, nie mają czasu na odpoczynek i regeneracje, ponadto w ich życiu jest dużo stresu, mogą być bardziej narażone na występowanie zaburzeń erekcji.

Jak leczyć zaburzenia erekcji?

Sposób leczenia zaburzeń erekcji jest zależny od przyczyny ich powstania. Zaburzenia o etiologii organicznej, bądź mieszanej, często wymagają wprowadzenia farmakoterapii. Zaburzenia psychogenne mogą ustąpić po odpowiednio przeprowadzonej psychoterapii. Bardzo często łączy się te dwie formy leczenia w celu usprawnienia całego procesu, jednak nie w każdym przypadku jest to wskazane. Warto udać się na konsultacje do specjalisty, który pomoże w doborze odpowiedniej formy leczenia.

Wielu pacjentów pyta o to, jak długo trwa leczenie – odpowiedź tutaj nie jest jednoznaczna. Wiele zależy od przyczyny problemu oraz zaangażowania pacjenta i jego partnerki/partnera w proces terapii. Ponieważ należy pamiętać, że leczenie zaburzeń wzwodu wymaga zaangażowania obojga osób, będących ze sobą w relacji. Ćwiczenia, na których oparta jest terapia, bardzo często nie mają możliwości być zrealizowane w pojedynkę – chyba, że mowa tu o farmakoterapii.

Ponadto rozwiązanie problemu zaburzeń erekcji, często wymaga zmiany trybu życia, co wymaga czasu i również zależy od motywacji pacjenta do tej zmiany.

Na koniec, pragnę zaznaczyć, że podobnie, jak w przypadku każdego zaburzenia seksualnego, istotnym czynnikiem jest czas od momentu wystąpienia objawu. Dlatego im wcześniej pacjent przyjdzie do gabinetu specjalisty, tym szybciej uda się problem przepracować.

Jak przygotować się do pierwszej wizyty?

Najważniejszym jest wszystko to, co zostanie przekazane w wywiadzie seksuologicznym. Dlatego warto się do niego dobrze przygotować. Każdy seksuolog z pewnością spyta o czas trwania zaburzenia, o jego wpływ na życie seksualne jednostki, o przyjmowane leki, choroby pacjenta oraz wcześniejsze doświadczenia seksualne. Dodatkowo, warto zrobić sobie badania endokrynologiczne oraz odbyć konsultacje urologiczną, w celu zbadania czy zaburzenie erekcji ma podłoże somatyczne, czy też nie.